درمانهای طبیعی

     علم پزشکی در تاریخ خود تئوریهای مختلفی درباره علّت پیدایش بیماریها ارائه داده است. اوّل باکتریها و جرم بودند. داروی بی-نظیر آن زمان آنتیبیوتیک بود. جامعه پزشکی مدعی بود که آنتیبیوتیک همه مریضیها را برای همیشه از بین میبرد و برای علاج هر گونه مرض و بیماری مناسب است. در طول زمان خلاف این تئوری ثابت شده است. با وجود اینکه آنتیبیوتیکهای قویتر و قویتری ساخته شده اند، مردم از همیشه مریضتر هستند. تئوری بعدی این بود که علّت پیدایش همه بیماریها ویروس است. متأسفانه، کمتر کسی میداند که آنتیبیوتیک هیچ تأثیری بر ویروس نمیگذارد. دکتران بی-معطّلی آنتیبیوتیک تجویز میکنند و بیماران فکر میکنند که آنتیبیوتیک تنها دوای دردشان است. بر طبق گذارش یکی از مطبوعات معتبر امریکا، استعمال مفرط آنتیبیوتیکهای مختلف برای عفونتهای جزئی خطر جدّی برای بدن به بار میآورد. دولت امریکا تخمین زده است که نصف یکصد میلیون آنتیبیوتیک تجویز شده در سال کاملاٌ غیر ضروری است. با وجود این همه مصرف آنتیبیوتیک، مردم بیشتر به مریضی مبتلا میشوند.  تئوری اخیر نقص ژنتیکی را مقصّر همه مریضیها و بیماریها میدانست. و علم پزشکی داروهای شیمیایی را تنها راه مقابله با این مشکل میداند. محققان سعی میکنند برای هر بیماری نقصی ژنتیکی پیدا کنند و داروهای جدیدی بسازند که این نقصها را برطرف کنند. متأسفانه، داروهای شیمیایی فقط علائم بیماری را مخفی کرده و باعث میشوند که مشکل اصلی بعدها به نحوه دیگری (به صورت بیماری دیگری) خود را آشکار سازد. و از آنجایی که به ژنتیک مربوط میشود، خیلی از بیماریها از تولّد در مریضان نبوده و بعدها به دلایلی در بیمار به وجود آمده اند. بر طبق تحقیقات استاد چرودو، فقط دو دلیل برای ابتلا به بیماری وجود دارند:

۱. مریضی گرفته اند. یعنی بدن جرمی را به خود گرفته، که معمولاٌ ویروس و یا باکتری میباشد.

۲. بیماری در بدن به وجود آمده است. یعنی به علّت عدم تعادل در بدن، و یا به دلیل سؤ عملکرد قسمتی از بدن، بیماری در آن به وجود میآید. از بیماریهای معمول در این دسته میشود سرطان، قند خون، آرتوروز، و بیماریهای قلبی را نام برد. 

   برای دستیابی به درمان و راه پیشگیری هر بیماری باید یک سؤال را در نظر داشت: "علّت بیماری چیست؟" یعنی چه عاملی باعث به وجود آمدن آن بیماری میشود؟ متوجّه باشید که با  برطرف کردن علائم بیماری درمانی صورت نمیگیرد. برای درمان باید به ریشه بیماری رجوع کرد. با این سؤال در خاطر، با دلیل اوّل شروع میکنیم. ممکن است فکر کنید که علّت گرفتن جرم واضح است؛ جرم از شخصی به شخص دیگری سرایت کرده است. اینجا است که علم پزشکی به توقّف میرسد. پزشکان اصرار دارند که برای از بین بردن این ویروسها داروهای شیمیایی باید به وجود آیند که بعداٌ توسط بیمار مصرف شوند. در این مورد پزشکان در اشتباه هستند. اگر این شیوه را به کار بگیرید، همیشه باید در حال مصرف دارو باشید. همه ما، همیشه، در معرض جرمها، باکتریها، و ویروسها قرار داریم. اگر شخصی در محل کار و یا مدرسه شما به اَنفولواِنزا مبتلا باشد، ویروس آنفلونزا به شما (و همه اطرافیانتان) هم سرایت کرده است. هیچ جایِ بحثی برای اینکه آیا ویروس را گرفته اید وجود ندارد؛ ویروس وارد بدنتان شده است. تنها مسئله ای که باقی میماند این است که آیا شما هم به این درد مبتلا میشوید یا خیر. بعضی از اشخاص به بیماری مبتلا میشوند و بعضی نمیشوند. پس فرق بین این دو دسته از اشخاص است که ارزش بررسی دارد، نه از بین بردن ویروس در بدن. تفاوت بین این دو گروه در وضعیت سیستم ایمنی و تعادل بدن است. بدن باید در معرض ویروس از خود دفاع کرده و تعادل خود را حفظ کند. وقتی که بدن در حالت تعادل قرار دارد (وضعیتی که هم ایستایی خوانده میشود) و وقتی که سیستم ایمنی بدن قوی است، بدن هیچ علائم بیماری از خود نشان نمیدهد. در این وضعیت، بدن تحت تأثیر ویروس قرار نمیگیرد و سلامت خود را حفط میکند. پس چه عاملی باعث میشود که بدن از حالت تعادل خارج شود و چه عاملی باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی میشود؟  جواب این سؤال را به شما میدهم، ولی قبل از آن بهتر است به دلیل دوّمی که مردم مریض میشوند بپردازیم. به وجود آمدن بیماری در بدن یا به علّت وجود زمینه بیماری است (این زمینه یا به دلیل به هم خوردن تعادل در بدن است و یا به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن)، یا به علّت وجود سم زیاد در بدن. پس، در خلاصه، شما به این دو دلیل مریض میشوید:

۱. بدن ویروسی را دریافت میکند، نمیتواند با او مقابله کند، و ویروس بر بدن غلبه میکند.

۲. بیماری در مناطق ضعیف بدن پرورش پیدا میکند.

اگر این دو عامل را تفکیک کنیم، به این نتیجه میرسیم که همه بیماریها از چهار عامل ذیل منشأ میشوند:

۱. مقدار زیادی سم در بدن است.

۲. بدن دچار کمبود ویتامین است.

۳. بدن در معرض اشعات الکترومغناطیسی قرار گرفته و به صورت منفی تحت تأثیر قرار گرفته است.

۴. اضطراب و یا فشار عصبی.

    این چهار عامل تنها دلایلی میتوانند باشند که باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شده و یا بخشهای ضعیف بدن از کار بیافتند، که منجر به پیدایش محیطی میشوند که مریضیها و بیماریها در آن پرورش پیدا کنند. این چهار عامل باعث به هم خوردن تعادل در بدن میشوند. از سم شروع میکنیم. منظور من از سم فقط سمهایی نیست که شما میشناسید. اکثر مردم دانش کافی درباره همه نوع سم موجود در محیط خود را ندارند. سم٬ دائماً٬ از راههای مختلف٬ وارد بدنمان میشود. اوّل٬ باید آگاه شویم این سمها چی هستند. نکته تکان دهنده این است  که مسمومترین مواد موجود داروهای شیمیایی (چه داروهای تجویزی٬ چه داروهای آزاد) میباشند. قابل توجّه است که بزرگترین علّت پیدایش مریضیها داروهای شیمیایی هستند. آمارِ تحقیقاتی قطعاً نشان میدهند که هر چه بیشتر فردی از داروهای شیمیایی استتفاده  کرده٬ مریضتر است. چرا؟ چون همه داروهای شیمیایی اثرات جانبی  دارند. اگر دارویی برای مخفی نگه داشتن علائم بیماری مصرف میکنید٬ این دارو باعث پیدایش مشکل دیگری در بدنتان میشود. حتّی اگر امروز استعمالِ این دارو‌ را کنار ‌بگذارید٬ به علّت استعمال سابق این دارو٬ مشکل شروع شده٬ و٬ در عرض چند هفته و یا چند ماه٬ علائم دیگری مشاهده خواهید کرد. داروهای شیمیایی باعث به وجود آمدن بیماری میشوند. داروهای شیمیایی فقط علائم بیماری را مخفی میکنند؛ به ریشه بیماری نمیرسند. و اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که فکر میکنند داروهای شیمیایی نمیتوانند سم باشند٬ از خود این سؤال را بپرسید: 'آیا حاضرم سی عدد دارو را یکجا بخورم؟' اگر دست به این حرکت بزنید٬ خواهید مرد. ولی اگر سی عدد گوجه فرنگی را با هم بخورید٬ هیچ اتّفاقی برایتان نمیافتد.  کسی ممکن است بگوید: 'ولی مقدار مواد شیمیایی در داروها کم است؛ یا دارو در دوزهای پایین مصرف میشود.' حقیقت این است که اگر مقدار زیاد مادّه ای تأثیرِ قابل شناسایی بر بدن بگذارد٬ مقدار کم آن هم تأثیر خود را گذاشته است ـ فقط شما تأثیر آن را حس نمیکنید. حتّی مقدار کم داروهای شیمیایی تأثیر منفی بر اوضاع سلامتی میگذارد. در تاریخ علم پزشکی مکرراً ثابت شده است که داروهای شیمیایی که سالها پیش توسّط دولت امریکا تصویب شده و وارد بازار شده بودند، کاملاً نامؤثّر خوانده شده و حتّی ایجاد بیماری میکردند. برای مثال٬ داروهایی که پایین آورنده کُلِستِرول هستند تأثیر منفی بر جگر میگذارند. جگر تنها عامل سوخت و سوزِ چربی در بدن است. جگر برای عملکرد صحیح  بدن ضروری است. وقتی که جگر به صورت منفی تحت تأثیر قرار بگیرد٬ بدن آمادگی ابتلا به قند خون٬ یبوست٬ سرطان روده٬ بیماریهای قلبی٬ آسم٬ آرتروز٬ و خیلی دیگر از بیماریها را پیدا میکند. آیا داروهای پائین آورنده کُلِستِرول مستقیماً باعث این بیماریها میشوند؟ جواب این سؤال هنوز مشخص نیست. ولی این داروها قطعاً به پیدایش مریضی در بدن کمک میکنند. مثال دیگری قرص وایاکس بود. وایاکس دارویِ مسکن  بود که توسط وزارت غذا و دارویِ امریکا تصویب شده و به قیمت گرانی وارد بازار شد. این دارو باعث مرگ بیش از بیست هزار نفر آدم شد. کپسولِ سَلِبِرَکس (Celebrex)٬ که برای برطرف کردن درد تجویز میشود٬ تا کنون باعث مرگ بیش از ده هزار نفر از مردم شده است. قرصهای آلیو    (Aleve) و نَپراکسِن (Naproxen) هم به عنوان داروههای کشنده شناخته شده اند. بر طبق آمار٬ دو هزار نفر در سال از مصرف آسپرین درمیگذرند. ۲۵۰٫۰۰۰ امریکایی در سال از مصرف داروهای تجویزی و آزاد درمیگذرند. تحقیقات نشان میدهند که حتّی اگر دارویی به طور مستقیم باعث بیماری نشود، باعث میشود که بدن کاملاً از حالت تعادل خارج شده و سیستم ایمنی ضعیف شود٬ در نتیجه محیط مناسبی برای پیدایش مریضی به وجود آید. در این حالت٬ بدن نمیتواند از خود در مقابل ویروسها و باکتریها دفاع کند٬ بیشتر مریض میشود٬ با شدّت بیشتری٬ و٬ هر دفعه٬ به مدّت بیشتری. نمونه بارزی از داروهای تجویزی که باعث بیماری میشوند واکسن است. بلافاصله پس از به دنیا آمدن نوزاد٬ پزشکان مجموعه ای واکسن به او تزریق میکنند. این واکسنها مواد شیمیایی هستند. این واکسنها سم هستند. با تزریق این واکسنها٬ ویروس٬ مواد شیمیایی٬ و بیماری وارد بدن نوزاد  شده و باعث ضعف سیستم ایمنی نوزاد میشوند. این واکسنها  باعث عملکرد غیرطبیعی سیستم ایمنی نوزاد میشوند و در اثر آنان نوزاد به آسانی تحت تأثیر باکتری قرار میگیرد. همه بچّه ها پس از تزریق واکسن به عفونت دچار میشوند - به خصوص عفونت گوشی. این عفونتها٬ همه٬ توسط آن واکسنها به بار آمده اند. برای رسیدگی به عفونت٬ دکترها آنتیبیوتیک تجویز میکنند. ولی این آنتیبیوتیکها مشکل بزرگی را به بار میاورند. این آنتیبیوتیکها همه باکتریهای مفید موجود در روده را میکشند و منجر به رشد بیش از حد باکتریهای مضر (به خصوص قارچ) میشوند. این رشد در طول زندگی شخص ادامه میابد. این قارچ اوّل در روده شروع به رشد بیش از اندازه میکند؛ سپس در معده؛ و بعد در تمام اعضای بدن: کبد٬ پانکراس٬ کیسه صفرا٬ کلیه٬ و در نهایت به شُش رسیده و غددی مثل غده تیروئید را تحت تأثیر قرار میدهند. این قارچ ممکن است در مغز هم رشد کند. این قارچ منجر به پیدایش مشکلات گوارشی٬ فلج چندگانه٬  فساد عضلانی٬ مشکلات تیروئید٬ قند خون٬ مشکلات کبد٬ آسم٬ و خیلی از مشکلات دیگر میشود. برخی از متخصصان معتقدند واکسن بزرگترین عامل مرگ و مریضی در کودکان است. به محض اینکه بدن علائم جدیدی از خود بروز میدهد٬ دکتران داروهای جدیدی تجویز میکنند. این داروها به خودیِ خود باعث به وجود آمدن مریضیهای دیگری میشوند. تحقیقات استاد چرودو نشان دهنده این هستند که اکثر بیماریها از داروهای شیمیایی (تجویزی یا آزاد) ناشی میشوند. افرادی که بیشتر از همه مریض میشوند افرادی هستند که بیشترین دارو را مصرف کرده اند. با ین حال٬ داروهای شیمیایی تنها عامل ورود سم به بدن نیستند. انواع دیگری از سمها از طریق مواد غذایی وارد بدن میشوند. همه مواد خوراکی٬ میوه ها٬ و سبزیجاتی که تحت تأثیر مواد شیمیایی قرار گرفته اند مسموم هستند. خلاصه مطلب: 'اگر ساخت بشر است٬ اصلاً نباید مصرف شود.' هر ماده ای که وارد بدنتان میشود باید بر طبق ارادهِ طبیعت باشد. هرگونه دستکاری توسط بشر برای تغییر اندازه٬ رنگ، طعم، مزه، تغییر زمانِ رشد٬ جلوگیری از خرابی و آفت، و غیره، غیرطبیعی محسوب میشود و باعث اُکسیده شدن گیاه (و یا حیوان) میشود. سمهایی از خراب شدن و آفت دیدن محصول جلوگیری میکنند را در نظر بگیرید. این سمها به خورد گیاه رفته، و٬ حتّی پش از شست و شوی کامل محصول هم درآن باقی میمانند. این سموم٬ بعداً در حین استعمال، به همراه غذا٬ وارد بدن میشوند. هورمونهای رشد٬ که برای سرعت دادن به مراحل رشد میوه ها٬ سبزیجات٬ و حیوانات به کار میروند، همه حاوی مواد شیمیایی هستند. این  مواد هم همراه با غذا وارد بدن میشوند. به علاوه٬ میوه ای که رشد خود را به صورت طبیعی نکرده و در مدت زمان کوتاهی به عمل آمده است٬ کمبود مواد غذایی دارد. در مدت زمانِ کم میوه فرصت نمیکند املاح و ویتامینهای لازم را در خود پرورش دهد. هر چقدر میوه ای (یا حیوانی) سریعتر به نتیجه برسد، حاویِ ویتامینای کمتری است. اگر میوه ای در یک ـ دهم مدت زمان طبیعی به ثمره رسیده باشد٬ نه ـ دهم کمبود ویتامین دارد. جای اشاره دارد که هسته میوه ای که توسط مهندسی ژنتیک تغییر داده شده حامل مواد سمی است. مهندسی ژنتیک استفاده های مختلفی دارد. ممکن است برای تغییر طعم، مزه، و رنگ میوه به کار رود (ایجاد تنوع در بازار و افزایش فروش)؛ ممکن است برای تغییر اندازه به کار رود (برای حمل و نقل و یا یکسانی محصول)؛ مهندسی ژنتیک حتّی ممکن است سبب توقّف رشد میوه در مقطع معیّنی شود. همه مواد شیمیایی و هورمونهایی که در مهندسی ژنتیک به کار رفته اند در گیاه باقی مانده و در صورت استعمال وارد بدن میشوند. به خاطر داشته باشید که اگر مقدار زیادی از این مواد شیمیایی را مصرف کنید٬ خواهید مرد. اصلاً از طعم و مزّه میوه ها و سبزیجاتی که از این طریق به عمل آمده اند مشخّص است که ایراد دارند. من یکبار سیبی که با مواد شیمیایی زیاد به عمل آمده بود مصرف کردم؛ پوست سیب مثل لاستیک بود؛ به سختی قابل جویدن بود. آب هم کم داشت. قابل اشاره است که منظور من این نیست که هر چه که در طبیعت وجود دارد سالم است. گیاهانی موجود هستند که در صورت استعمال منجر به مرگ میشوند. ولی تقریباً میشود گفت هر چه که ساخت بشر است مسموم است.

     در رابطه با گوشت و محصولات حیوانی، موادی که وارد بدن حیوان میشوند تأثیر قابل توجّهی بر کیفیتِ گوشت میگذارند. هر ماده ای که وارد بدن حیوان میشود بعدها وارد بدن انسانهایی که گوشت آن حیوان را مصرف میکنند هم میشود. برخی از حیوانات به وسیله دستگاه به دنیا آمده اند. این حیوانات ماشینی٬ به علّت عدم زمان کافی برای رشدشان٬ کمبود مواد غذایی و ویتامینها را دارند. به برخی از این حیوانات هورمونهای رشد تزریق میشوند که در کوتاهترین زمان برای کُشتار آماده شوند. به علاوه٬ به خیلی از حیوانات آنتیبیوتیک تزریق میشود. این مواد شیمیایی به خورد گوشت حیوان رفته و در صورت استعمال وارد بدن مصرف کنندگان هم میشوند. هورمونهای رشد منجر به افزایش وزن و بلوغ زودرس در دختران میشوند. اگر به حیوانی غذاهای غیرطبیعی خورانده باشند، مواد شیمیاییِ موجود در آن خوراک وارد بدن حیوان شده٬ و باعث بر هم ریختن سیستم و تعادل میشوند. انسانهایی که گوشت چنین حیواناتی را مصرف میکنند مبتلا به همان مریضیها و ناهمسنگیها هم میشوند. بعضی از غذاهایی که برای گاوها آماده میشوند شامل گوشت حیوانات دیگر هستند. قسمتهای غیر قابل خوردن خوک٬ گاوهای مسموم دیگر٬ اسب٬ و حیوانات مریض دیگر را چرخ میکنند و به گاو میدهند. به خاطر داشته باشید که گاو حیوان گیاه-خوار است و به هیچ وجه نباید گوشت و فرآورده های حیوانی بخورد. شرایطی که حیوان در آن زیسته است نیز تأثیر بسیاری بر کیفیتِ گوشت حیوان میگذارند. مثلاٌ٬ برخی از گاوها در اصطبل غیر بهداشتی (ولی به صرفه) محدود میشوند و اجازه حرکت آزاد را ندارند. طبیعت گاو را طوری به وجود آورده است که باید به آزادی راه برود و بچرد. عدم حرکت گاو موجب افزایش وزن و پیدایش بیماری میشود. نحوهٔ کشتار حیوان هم خیلی مهم است. برخی از حیوانات با شلّیک به مغز به کشتار میرسند. این عمل شُکِ زیادی به حیوان وارد میکند و باعث اخراج آدرنالین میشود. این آدرنالین (که مادّه فوق العاده سمّی است) در بافتهای حیوان نفوذ میکند. خون (که در این مرحله پر از سم است) هم وارد بافت میشود. به علاوه٬ شُکّی که به حیوان در اثر شلّیک وارد میشود باعث میشود که حیوان غرق در ادرار و مدفوع خود بمیرد. در حالی که حیوان بایستی با بُرِشِ گلو توسّط چاقو به کشتار برسد. این سالمترین نحوهٔ کشتار حیوانات است. برای خارج کردن خون و میکروب٬ نمک زدن به بافتها کافی میباشد. بعضی از حیوانات هم مدّتها پس از کشتار به بازار میرسند. این به این معنی است که گوشت حیوان در اطاق تاریکی آویزان شده٬ فاسد میشود و باکتریهای مضر در آن رشد میکنند؛ کپک سبز-رنگی گوشت را فرا میدارد و آن را پر از میکروب میکند. حتّی پس از کشتار هم گوشت ممکن است آلوده شود. ممکن است برای از بین بردن میکروب گوشت را با مواد شیمیایی اِسپِرِی کرده باشند. برخی از حیوانات هم پرتو افشانی میشوند. این عمل انرژیِ کوشت را تبدیل به انرژیِ منفی میکند (درباره انرژیِ موجود در غذا بیشتر توضیح خواهم داد.

     در رابطه با شیر و فراورده های لبنی، عمل پاستوریزه‌سازی و هموژنیزه سازی ارزش بررسی دارند. عمل پاستوریزه‌سازی شیر را به دمای بالایی حرارت میدهد تا تمام میکروبهای موجود را از بین ببرد. مشکل این عمل این است که آنزیمهای موجود در شیر هم به همراه میکروبها کشته میشوند. عدم وجود این آنزیمها هضم شیر را در بدن سخت میکند. بدتر از  پاستوریزه‌سازی عمل هموژنیزه سازی است. بعضی از مردم فکر میکنند هموژنیزه سازی برای بهداشتی کردن شیر و دفاع از سلامتی مردم به کار میرود. خیلی جالب است! برای آگاه شدن از عواقب شیر هموژنیزه اوّل باید فهمید این عمل از کجا و به چه دلیل به وجود آمده است. قبل از ابداع هموژنیزه سازی، شیری در فروشگاهها موجود نبود. این به این دلیل بود که شیر طبیعی در عرض چند روز خراب میشود. پس شیر توسط دست فروشان به درِ خانه ها میآمد. به دلایل اقتصادی٬ صنعت شیر مجبور شد راه حلّی برای مشکلات حاصل از تاریخ مصرف شیر پیدا کند. به همین دلیل بود که عمل هموژنیزه سازی ابداع شد. عمل هموژنیزه سازی شیر را با سرعت بالایی میگرداند که مولکولهای داخل شیر شکسته شوند. این عمل باعث میشود که سرشیر دیگر از شیر سوا نشده و شیر به مدّت بیشتری باقی بماند. مشکل مواد لبنی هموژنیزه این است که منجر به بیماریهای مختلفی در مصرف کننده گان میشوند. چرا؟ چون در اثر عمل هموژنیزه سازی مولکولهای داخل شیر به حدّی ریز میشوند که رگ را زخم میکنند. وقتی که رگ زخم شود٬ کُلِستِرول خود را به دیواره رگ چسبانده٬ راه رگ را بند میآورد٬ و چرخش خون را محدود میکند. چرخش خون که محدود شود٬ آدم به بیماریهای قلبی مبتلا میشود. چنین مشکلاتی از مصرف شیر طبیعی حاصل نمیشوند. طبیعت شیر را به شکلی طراحی کرده است که مولکولهای آن به آسانی در خون به گردش درآیند. به علاوه، مولکولهای خیلی ریز موجود در شیر هموژنیزه در جداره های سیستم گوارشی گیر کرده٬ هضم غذا را مشکل میسازند٬ و٬ در نتیجه٬ منجر به اضافه وزن٬ یبوست، آلرژی، و بیماریهای دیگر میشوند.

     در رابطه با فرآورده های دریایی٬ اگر در رودخانه٬ دریا٬ و یا دریاچه ای مواد زائد کارخانه ها دفع شده باشند، ماهیهای آن دریاچه هم حامل آن مواد زائد هستند. هوایی که تنفس میکنیم٬ نیز٬ تأثیر بسیاری بر سلامت میگذارد. اگر در حین پرواز هواپیما در آسمان به بالا نگاه کنید٬ رد شیمیاییِ سوخت موتور قابل مشاهده است. مدتی پس از گذشت هواپیما، این رد دیگر قابل مشاهده نیست. پس کجا رفت؟ ته‌مانده سوخت به پایین آمده و وارد منابع آبی میشوند. این آب سمّی بعداً در آبیاری مواد غذایی به کار میروند. در ضمن، ته‌مانده سوخت هواپیما در هوایی که تنفس میکنیم هم وجود دارد.

      منبع دیگر سم غذاهای بسته بندی است. غذای منجمد شده، کنسرو، و غذاهای بسته بندی را اصلاً نخورید. اگر در قوطی، جعبه‌ی حلبی، بطری، و شیشه است، مسموم است. خیلی از مواد نگه دارنده و افزودنی های خوراکی که در غذاهای بسته بندی شده به کار میروند ارزش غذایی را از بین میبرند؛ سیستم ایمنی را خفه میکنند؛ باعث پیری زودرس میشوند؛ و بدن را اُکسیده میکنند. وقتی بدن پُر از سم و اُکسیده شود، از حالتِ قلیاییِ پ.هاش در میآید و اسیدی میشود. قابل اشاره است که بدن در حالتِ قلیاییِ پ.هاش به هیچگونه مریضی مبتلا نمیشود؛ وضعیت اسیدی پ.هاش اسث که فضای بیماری را فراهم میکند. به علاوه، مواد شیمیایی موجود در غذاهای بسته بندی جلویِ جذب ویتامینها و مواد غذایی را هم میگیرند. مواد به کار رفته در کنسروها و غذاهای بسته بندی حتّی باعث میشوند که مصرف کننده بیشتر احساس گرسنگی کند. به علاوه، این مواد باعث افزایش وزن میشوند. حتّی بعضی از افزودنیهای مجاز و غیر مجاز خوراکی مصرف کننده را معتاد به آن غذاها میکنند. در صورت قطع این نوع غذاها، مصرف کننده دچار افسردگی، استرس، و مشکلات روانی دیگر میشود. برای مثال، کوکا کولا را در نظر بگیرید. کوکا کولا آبِ رنگ شدهِ شیرین شده به همراه کوکائین بود. این نوشیدنی را کوکا کولا نامیدند چون کولا به هسته کولا اشاره میکرد که حاویِ کافِئین بود؛ و کوکا به گیاه کوکا اشاره میکرد که حاوی کوکایین بود.

     افزودنیهای شیمیایی و مواد نگه-دارنده به یک دلیل دیگر هم مضر هستند. مُسَلّماٌ غذا باید ویتامین و املاح داشته باشد که در بدن سوخته شود؛ خیلی از غذاهای بسته بندی فاقد املاح و ویتامین هستند. ولی غذا باید 'لرزش' هم داشته باشد. غذا، در واقع، حاوی انرژی است. این انرژی وارد بدن شده و بر آن تأثیر میگذارد. وقتی غذایی از نظر شیمیایی یا ژنتیکی تغییر یافته است، و یا افزودنی های شیمیایی به آن اضافه شده اند، انرژی موجود در غذا هم تغییر میکند. انرژی موجود در غذا تأثیر بر تعادل و انرژیِ مصرف کننده هم میگذارد. بدون اینکه درس فیزیک بدهم٬ وقتی که چیزی میخورید٬ در واقع انرژی آن غذا را دریافت میکنید. از کجا این را میدانیم؟ خودتان قضاوت کنید. ظرفی را بردارید و در آن ‍‍پنج کیلو خاک بریزید. هسته ای را در ظرف بگذارید و هر روز مفداری آب به آن بدهید. پس از یک سال٬ گیاه بزرگی به عمل خواهد آمد. اگر این گیاه را از خاک درآورید٬ خاک را بتکانید٬ و خاک را وزن کنید٬ خواهید دید که وزن خاک هنوز پنج کیلوگرم است. تنها چیزی که شما اضافه کردید آب بود. اگر مقدار آب اضافه شده در سال را هم وزن میکردید٬ وزن آن ممکن بود به دو کیلوگرم برسد. قاعدتاً وزن گیاه نباید بیشتر از دو کیلوگرم باشد - حتّی اگر صد-در-صد آب را جذب کرده باشد. ولی گیاه بیست کیلوگرم وزن دارد. به خاطر داشته داشته باشید که پنج کیلو خاک هنوز باقی است. پس بیست کیلو ماده از کجا پیدا شد؟ جواب این است که که گیاه٬ مانند همه موجودات زنده دیگر٬ از انرژی پدید آمده است. انرژی مادهٔ نامرئی است. انسانها هم از انرژی به وجود میآیند. اگر بچّه ای را تحت نظر گرفته٬ هر قطعه غذا و نوشیدنی که وارد بدنش میشود را جمع زده٬ و حاصل را از مجموع تمام مدفوعات٬ ادرار٬ و عرقی که از بدن او خارج میشود کم کنید٬ عمل تفریقتان به عدد صفر خواهد رسید؛ به زبان دیگری٬ هر چه که وارد بدن میشود از بدن خارج میشود. پس آدم چطور از هفت کیلو به سی کیلو٬ و ۸۰ کیلو میرسد؟ علم نمیتواند جواب این سؤال را بدهد. توضیحات مختلفی برای این این پدیده وجود دارد؛ ولی٬ یکی از این ارکان "انرژی" است. راههای مختلفی برای کسب انرژی وجود دارد. اینجا وقت کافی برای توضیح همه این راهها نیست؛ ولی چند راه بارز برای کسب انرژی غذا٬ نور خورشید٬ و هوا هستند. نکته جالب این است که انرژی موجود در غذا میتواند بر وضعیت روحی مصرف کننده تأثیر بگذارد. اگر غذایی که میخوریم حاوی انرژی منفی باشد٬ این انرژی منفی وضعیت جسمانی را پایین میآورد. این جسم ضعیف فضای مناسبی برای مشکلات روحی و روانی فراهم میکند. اگر غذا در مایکروویو گرم شده باشد٬ اشعه مکروفر انرژی موجود در غذا را به منفی تبدیل کرده است. با استعمال این غذا مصرف کننده هم این انرژی منفی را دریافت میکند. غذاهای گرم-شده در مکروفر یکی از دلایل ایجاد افسردگی (در کنار بیماریهای دیگر) هستند. در کُل٬ هر نوع اشعه الکترومغناطیسیِ غیرطبیعی تأثیر منفی بر انسانها میگذارد. چند نمونه از منابع اشعاتِ الکترومغناطیسیِ غیرطبیعی برای در نظر داشتن:

• ماهواره ها. دههاماهواره وجود دارند که مدام در حال فرستادن اشعات الکترومغناطیسی از آسمان به زمین هستند. این اشعات قابل دید نیستند٬ ولی به حدّی قوی هستند که برای رسیدن به رسیور تقریباٌ از هر نوع مادّه ای عبور میکنند. این اشعات به بدن انسانها هم اصابت میکنند.
• رادار. ایستگاههای رادار برای هواشناسی ۲۴ ساعته اشعات الکترومغناطیسی مضرّی از خود منشعب میکنند. بعضی از محققان بر این باورند که وقتی این رادارها در قوّه کامل گذاشته میشوند درصد بیشتری از مردم احساس خستگی٬ افسردگی٬ و مریضی میکنند. این تخمین هم زده شده است که مردمی که نزدیک به برجهای قویِ رادار زندگی میکنند احتمال بالاتری به ابتلا به سرطان دارند.
• گوشیهای همراه. گوشیهای همراه٬ در حالت روشن٬ انرژیِ الکترومغناطیسی غیرطبیعی از خود تولید میکند. به علاوه٬ تلفنهای همراه تمام انرژیِ برج تلفن را هم جذب خود میکنند. قابل اشاره است که برجهای تلفن مرتباٌ در حال فرستادن اشعات الکترومغناطیسی غیرطبیعی هستند. گفته میشود آقایانی که دائماٌ موبایل خود را پهلوی کمر قرار میدهند به احتمال قوی عقیم خواهند شد. 
• سیم‌کشی برق.  
• کامپیوتر٬ تلویزیون٬ و رادیو. این دستگاهها٬ در حالت روشن٬ اشعات الکترومغناطیسی فراوانی را از خود منشعب میکنند. آقایانی که به سوء عملکرد جنسی یا سرطان پروستات مبتلا بودند٬ فقط با قطع استفاده از کامپیوترهای لَپتاپ مریضی خود را درمان کردند.
• مکروفر. نه تنها مایکرووِیو غذا را تبدیل به محصول غیرطبیعی میکند٬ اشعه مکروفر به انسانهایی که نزدیک به دستگاه باشند هم اصابت میکند. طبق گزارش محققان٬ مصرف غذای آماده شده در مایکروفر یکی از بزرگترین عوامل پیدایش سرطان٬ فلج چندگانه٬ تحلیل و فساد عضلانی٬ لوپوس٬ آرتوروز٬ عدم توجّه٬ و خیلی از بیماریهای دیگر میباشد. محققان به این نتیجه رسیده اند که آماده کردن غذا در مایکروفر ویتامینهای غذا را از بین برده و ۹۰ درصد انرژی موجود در غذا را از بین میبرد. غذاهای بدون انرژی و با ویتامینِ کم تأثیر بسیار منفی بر بدن انسان میگذارند. گرم کردن غذا در مایکرووِیو٬ حتّی برای چند ثانیه٬ تمام ویتامینهای ب٬ ث٬ و ای را از بین میبرد. این املاح برای کاهش اضطراب و پیشگیری از سرطان و بیماریهای قلبی ضروری هستند. محققان همچنین گزارش داده اند سرطانهای معده و روده٬ به همراه مشکلات گوارشی٬ در مردمی که غذاهای مایکروویو شده مصرف میکردند بالاتر است. فشار خون بالا٬ استرس و اضطراب٬ سر درد میگرِن٬ سرگیجه٬ ریزش موی سر٬ بی‌ثمری٬ اُفتِ حافظه٬ آماس آپاندیس٬ آب مروارید، قند خون٬ افسردگی، و خواب بد از مشکلات دیگر گزارش- شده میباشند. دانشمندان کشف کرده اند که کُلِسترولِ خون بیشتر تحت تأثیر ساختار مولکولی خود غذا قرار میگیرد تا کلسترول موجود در غذا. اشعه مکروفر ساختار مولکولی غذا را تغییر میدهد. در نتیجه٬ یکی از تأثیرات غذای مایکروویو شده بالا بردن کلسترول خون است. تأثیرات غذای مکروفر میتوانند بلند-مدّت و مرگ-آور باشند. اثرات منفی مایکروویو از آزمایشات کوچکی که بر گیاهان به عمل آمده است مشخّص است: هسته ای را در قابلمه ای گذاشته و با آبی که به مدّتی در میکروویو بوده است آبیاری کردند. در قابلمه ای دیگر هسته دیگری گذاشته٬ و با آب طبیعی آبیاری کردند. هسته ای که با آب مایکروویو آبیاری شده بود اصلاٌ جوانه نزد.
• لامپهای الکتریکی. لامپهای الکتریکی منبع روشنایی غیرطبیعی هستند و باعث سردرد٬ خستگی٬ و ضعف سیستم ایمنی میشوند. 

        قابل اشاره است که یک نوع انرژی الکترومغناطیسی مفید هم وجود دارد. آب جاری جویبارها٬ آبشارها٬ و موج دریا مقدار زیادی انرژی مثبت از خود بروز میدهند. بادی که بین درختها میوزد٬ نیز٬ چنین انرژی مثبتی را از خود میفرستد. به همین دلیل است که احساس خوبی در این مناطق به شما دست میدهد. از طرفی دیگر٬ باد سشووار و بادی که بین ساختمانهای بلند در شهرها میوزد انرژی منفی از خود تولید میکنند. اگر کُلِ روز را در خشکشویی و یا لباسشوییِ عمومی بگذرانید٬ احساس کسالت به شما دست میدهد. البتّه قابل اشاره است که هر چه که در طبیعت وجود دارد الزاماٌ انرژی مثبت ندارد؛ گوشت خوک و حیوانات حرام شامل دسته فرآورده های طبیعی هستند که انرژی منفی از خود استخراج میکنند. انسانهای دیگر هم انرژی مثبت و منفی از خود میفرستند. به همین دلیل است که شما در کنار برخی از افراد احساس بهتری میکنید و در کنار بعضی دیگر خیر.