درمانهای طبیعی

   سؤالی که برای برخی از خوانندگان این بلاگ مطرح میشود این است که چرا کمتر نظری مشابه به مطالب این بلاگ پیدا میشود؛ یا چرا خیلی از پزشکان این نظرات را قبول ندارند. همانطور که در بلاگم عرض کردم، دانشکدهٔ پزشکی فقط تجویز داروهای شیمیایی و انجام عمل جرّاحی را به دانشجویان تعلیم میدهد. به علاوه، پزشکان دانش کافی دربارهٔ نحوهٔ کارکرد بدن ندارند. اطلاعات به عنوان علم به پزشکان منتقل میشود. پس برای دستیابی به جواب سؤالات بالا باید رَدّ علم پزشکی و صنعت مواد غذایی در ایران را بگیریم. اصلاٌ، علمی که شما به آن اعتقاد دارید از کجا آمده است؟ چه افرادی این علم را به شما منتقل کرده اند؟ این افراد چه برنامه های دیگری را در سر دارند؟ 

   برای من خیلی جالب است که برخی از ایرانیان برای یافتن راه علاج خود به غربیها رجوع میکنند! وقتی دارویی مصرف میکنید، و یا دکتری با بدنتان دستکاری میکند، در واقع مادّه ای وارد بدنتان میشود یا به نحوی حالت بدنتان تغییر میکند. هیچ فکر کردید این مواد و موادّی که در تولید غذایی که مصرف میکنید به کار رفته اند چه تأثیری بر عملکرد عصبی، فکری، و جسمانیِ شما میگذارند؟ قبل از اینکه رُک و پوست-کنده نظر خود را به شما بدهم، پاراگراف ذیل را ازعلوم سیاسی در ذهن داشته باشید:  

"پادشاهی که بر صدد فتح قلمرو بیگانه درمیآید، در کشورگشایی خود با یک مشکل اساسی مواجه میشود. این مشکل این است که مردم ناحیهٔ بیگانه از نظر فرهنگی، مذهبی، نژادی، زبانی، و سنّتی با پادشاهی که قصد حکومت بر آنان را دارد فرق میکنند. این تفاوتات باعث میشوند که مردم آن ناحیه آن پادشاه را دوست نداشته باشند. عدم دوست داشتن پادشاه باعث میشود که مردم در اوّلین فرصت پادشاه را از تخت براندازند - یا اجازهٔ به تخت رسیدن را در وحلهٔ اوّل به او ندهند. پس یک پادشاه بیگانه، برای نفوذ کردن، به قدرت رسیدن، و حفظ قدرت فقط دو راه دارد: حُقّه و زور. حقّه عمر چندانی ندارد؛ بالاخره روزی میرسد که مردم پِی میبرند که فریب خوردند و انقلاب میکنند. به همین دلیل، در طول تاریخ٬ پادشاهان و سیاستمداران بیگانه معمولاٌ از هر دو راه وارد شده اند. ولی زور و حقّه بر هر شخصی کارساز نیستند. شخصی را در نظر بگیرید که دارای تحصیلات بالا و پر از دانش و معلومات است؛ سالم و تندرست است و برای امرار معاش به هیچ کسی نیاز ندارد. حالا به این شخص، شجاعت، جسارت، و شئونات اخلاقی را هم اضافه کنید. فکر میکنید میشود این شخص را به راحتی فریب داد؟ فمر میکنید میشود این آدم را به زور پادار کرد که بردگی شما را بکند، به شما خدمت کند، یا فرزند خود را برای شما به جنگ بفرستد؟ هرگز. پس پادشاهی که بر صدد فتح قلمرو بیگانه برمیآید باید ملّت مورد هدف را ضعیف، شُل، و نرم کند. این باید اصلیترین برنامهٔ او باشد. باید حقِ استفاده از هرگونه سلاح سرد و گرم از این مردم گرفته شود، فقر ایجاد شود، و از نظر جسمی، ذهنی، و روحی ضعیف شوند تا به راحتی مورد ظلم و ستم قرار بگیرند." 

   ملتفت شدید؟ دانشمندان و پزشکانِ غربی که علم پزشکی (با استفاده از داروهای شیمیایی و عمل جرّاحی) و تکنولوژیِ تولیدیِ مواد غذایی را در اختیار ایرانیان قرار داده بودند قصد چیزخور کردن مردم ایران را داشتند - و هنوز هم دارند. در واقع، پزشکان، صنعت مواد غذایی و داروسازیِ ایران دارند ناخودآگاه مردم ایران را شیمیایی میکنند. برای مثال، مایکرووِیو را در نظر بگیرید. دستگاه پخت و پز مکروفر در زمان جنگ جهانی دوّم توسّط آلمانیها اختراع شد؛ همان آلمانیهایی که مردم بیگناه را در اردوگاههای سیاسی کشتار-جمعی میکردند. هیچکس٬ حتّی امریکاییها هم شکّی به این دستگاه نبردند. اثرات غذای آماده شده در مکروفر (حتّی برای چند ثانیه)، در دراز-مدّت، کشنده هستند. 

   وجه مشترکی که در خیلی از جنگهای صد سال اخیر مشاهده میشود این است: "به سربازی که خود را تسلیم کند دارو و غذا داده خواهد شد." آیا تسلیم شدن سربازی او را دوستِ دشمن میکند؟ این سرباز به مدّت زیادی با کمبود آب و غذا سر کرده است؛ در شرایط سخت جنگی زیسته است؛ خطر مرگ را هر روز حس کرده است. این سرباز٬ به احتمال خیلی قوی، پس از برگشت به مملکت خود به نحوهٔ دیگری به فعّالیتهای سیاسی بر علیه دشمن دست خواهد زد. سرباز تسلیم-شده ممکن است فقط به مدّت چند روز - یا شاید فقط یک شب - مهمان دشمن باشد. تصوّر کنید جه زهری باید در آن غذا یا دارو باشد که در یک وعده دشمن را برای همیشه از پا درآورد.

  خیلی از مواد غذایی که به ایرانیان پیشنهاد میشود کمتر مصرف کنند و یا اصلاٌ مصرف نکنند، در حقیقت فقط باعث تقویّت بدن انسان میشوند. یکی از این مواد غذایی برنج میباشد. تحقیقات دانشمندان امریکایی ثابت کرده اند که پلو استقامت را بالا میبرد و باعث افزایش ضریب هوش میشود. در چند سال اخیر، پلو در سفره های امریکایی خیلی رایج شده است. با این حال، پزشکان غربی اصرار دارند که ایرانیان برنج مصرف نکنند؛ که برنج منجر به چاقی میشود. این یکی از بزرگترین دروغها در تاریخ علم پزشکی است. نمونهٔ دیگر کلّه-پاچه است. تنها کاری که کلّه-پاچه میکند تقویت کردن بدن است. با این حال، عوامل غربی از این غذا متنفّر هستند - البتّه فقط از جهت مصرف شما؛ نه برای خودشان. 

   تغذیه و دارو نقش خیلی بزرگی در عملیات روانیِ غرب بازی میکنند. گفته میشود که خیلی از داروهای شیمیایی و موادی که غذاهای بسته-بندی شده به کار میروند میل جنسی را در دختران بالا میبرند؛ میل جنسی را در پسران پائین میآورند؛ یا آقایان را به حدّی عجول میکنند که حتّی یک دقیقه هم نتوانند جلوی هوا و هوس خود را بگیرند. خوانندگانِ مطالب من در جریان هستند من دربارهٔ چه موضوعی دارم حرف میزنم. یکی از اهداف من از انتشار این بلاگ تشویق کردن متخصصان و دانشمندان دیگر است که تحقیقات بیشتری در رابطه با این بخش از عملیاتِ روانی به عمل آورند. خیلی حقایق دربارهٔ داروهای شیمیایی، جرّاحی، و مواد غذایی وجود دارند که هنوز کشف نشده اند.